Η ολιστική ιατρική πρόκειται για ένα σύστημα ιατρικής φροντίδας, που λαμβάνει υπόψη του το άτομο ως ολότητα, εστιάζει στο σώμα, στο νου και στο πνεύμα, μα κυρίως στην αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Κύριο μέλημα της ολιστικής θεραπευτικής πρακτικής είναι η σωστή ισορροπία όλων των παραγόντων που απαρτίζουν τον άνθρωπο, με στόχο την επίτευξη της βέλτιστης υγείας και ευεξίας.
Η υγεία, σύμφωνα με την ολιστική προσέγγιση, προσδιορίζεται ως η απεριόριστη και ανεμπόδιστη ροή της ενέργειας μέσα στο σώμα, στο νου και στο πνεύμα. Μπορούμε να εντοπίσουμε τις απαρχές της στην αρχαία Ελλάδα και στον Ιπποκράτη, ο οποίος θεωρούσε ότι οι ασθένειες δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται απευθείας μέσω χορήγησης φαρμάκων, αλλά αρχικά με αλλαγή του συνολικού τρόπου ζωής. Μάλιστα, η προσέγγισή του περιελάμβανε τη λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, που εξέταζε όλες τις πλευρές της ζωής του ασθενή, ακόμα και τις ψυχοσυναισθηματικές.
Αντλώντας από την αρχαία παράδοση και εμπλουτίζοντας τη φιλοσοφία της με άλλες παραδόσεις και με σύγχρονα μέσα και εργαλεία, η ολιστική ιατρική περιλαμβάνει την ανάλυση των σωματικών, περιβαλλοντικών, συναισθηματικών, ψυχολογικών και πνευματικών στοιχείων ενός ατόμου και εισάγει τον ίδιο τον ασθενή στη διαδικασία της θεραπείας του. Σύμφωνα με τους ολιστικούς θεραπευτές, καθώς αυτά τα στοιχεία είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, αν ένα από αυτά δεν λειτουργεί σωστά, όλα τα άλλα επηρεάζονται. Γι’ αυτό και αυτή η ανισορροπία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη συνολική υγεία ενός ατόμου.
Βασικές αρχές της ολιστικής ιατρικής
1. Οι ολιστικοί θεραπευτές βλέπουν το άτομο ως την ενότητα σώματος, πνεύματος, ψυχισμού και περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο ζούνε.
2. Η προσέγγιση στηρίζεται στην αναζήτηση των πραγματικών αιτιών που κρύβονται πίσω από το ή τα συμπτώματα και όχι μόνο την αντιμετώπισή τους.
3. Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία και συνήθως είναι και οικονομικά πιο αποδοτική. Εξάλλου, βασική φιλοσοφία των ολιστικών θεραπειών είναι ότι ο κάθε άνθρωπος έχει έμφυτες αυτό-θεραπευτικές ικανότητες.
4. Ο ασθενής είναι ένα άτομο με μοναδικές ανάγκες και προσωπικότητα και δεν προσδιορίζεται από την πάθηση ή το σύμπτωμα που εμφανίζει. Γι’ αυτό και ο ειδικός πρέπει να εξετάζει λεπτομερώς το ιστορικό του ασθενή του από διάφορες πλευρές.
5. Οι ασθένειες, ο πόνος και ο θάνατος είναι, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της ολιστικής προσέγγισης, ευκαιρίες μάθησης και εξέλιξης τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τους θεραπευτές.
6. Η θεραπεία απαιτεί συνεργασία ανάμεσα σε ασθενή και γιατρό και τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται διάφορες μορφές θεραπείας συνδυαστικά. Οι ολιστικοί ειδικοί μάλιστα ενθαρρύνουν ένα μεγάλο βαθμό αυτονομίας του ασθενή ως προς τη διαδικασία.
7. Οι ολιστικοί θεραπευτές ενθαρρύνουν τους ασθενείς να απελευθερώσουν τα τοξικά συναισθήματα του άγχους, του φθόνου, του φόβου, του θυμού και του πένθους και να στραφούν στη θεραπευτική δύναμη της αγάπης, του κινήτρου, της ελπίδας και του χιούμορ.
Μορφές θεραπείας
Οι ολιστικοί θεραπευτές χρησιμοποιούν μια ποικιλία τεχνικών και πρακτικών, για να βοηθήσουν με φυσικούς τρόπους τους ασθενείς να ισορροπήσουν σε όλα τα επίπεδα και να επιτεύξουν τη βέλτιστη υγεία και ευεξία σε όλα τα επίπεδα. Αρχικά, ο ασθενής ενθαρρύνεται να αλλάξει τον τρόπο ζωής του και τις διατροφικές του συνήθειες. Αυτά συνοδεύονται από τακτική άσκηση, ψυχοθεραπεία, μορφές διαλογισμού και ενδοσκόπησης και πολλά άλλα.
Ο κάθε θεραπευτής ειδικεύεται σε κάποια εναλλακτική θεραπεία, όπως βελονισμό, χειροπρακτική, βοτανική ιατρική, ομοιοπαθητική, φυσικοπαθητική, πιεσοθεραπεία, ρεφλεξολογία, βιοανάδραση και πολλές άλλες. Πολύ συχνά αυτές οι θεραπείες ακολουθούν μετά από χειρουργικές επεμβάσεις ή συνδυάζονται με φαρμακευτική αγωγή της συμβατικής ιατρικής.
Η επιλογή του κατάλληλου θεραπευτή είναι πολύ σημαντική. Η σωστή πιστοποίηση, η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη είναι βασικοί γνώμονες της διαδικασίας επιλογής, αλλά και της πορείας μιας θεραπείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου